ALGO BERROU
Eros Máscaras e máis máscaras! Hai que cegar a Eros! Quen seu rostro radiante aturar pode cando el, coma un solsticio de verán, vén o preludio a romper da primavera? Hai de sotaque un cambio na conversa todo se torna serio...Algo berrou... E él bota sobor deles —cal se fora o interior dun templo— un tremor inefable. Ai perdidos de súpeto, ai perdidos! Moi axiña se abrazan como deuses. Xa a vida se torceu, nace o destino. Dentro queda chorando un manancial. Rainer María Rilke Traducción de Xosé María Díaz Castro Pintura de Egon Schiele
.jpg)
.jpg)
.jpg)