O recuncho de Antonio Vidal
Esta vez non puiden resistir tanta sensibilidade e fago deste recuncho o punto de encontro entre pai e fillo. As fotos, como non, de Antonio Vidal, e o texto de Pablo Vidal. Persoas boas e xenerosas
As campanas que ripiquei
e que casi adoraba,
neno non de mar,
de monte e beira do río,
non creo que perdin,
aquelo que sempro lembro .
Aquelas xentes que cada xornal,
con cariño trataron,
a un neno, que neno era,
non podia ser meniña,
hoxe xa non son neno,
e arrastro alguna anos,
non quero pedir perdon,
e por certo non teño magoas.
Queda algo de neno,
inda que a idade avanza,
queda o recordo e cariño,
daqueles que foron nen@s
e non esquecen que tuveron
moito, moito agarimo.
Foto de Antonio Vidal
Texto de Pablo Vidal
Comentarios