As alamedas vanse,
pero deixan o seu reflexo.
(¡Oh que belo
momento)
As alamedas vanse,
pero nos deixan o vento.
O vento está amortaxado
ao longo, baixo o ceo.
(¡Oh que triste
momento!)
Pero deixou flotando,
sobre os ríos, os seus ecos.
O mundo das luciérnagas
invadiu os meus recordos.
(¡Oh que belo
momento!)
E un corazón diminuto
vaime brotando nos dedos.
pero deixan o seu reflexo.
(¡Oh que belo
momento)
As alamedas vanse,
pero nos deixan o vento.
O vento está amortaxado
ao longo, baixo o ceo.
(¡Oh que triste
momento!)
Pero deixou flotando,
sobre os ríos, os seus ecos.
O mundo das luciérnagas
invadiu os meus recordos.
(¡Oh que belo
momento!)
E un corazón diminuto
vaime brotando nos dedos.
Suites
Federico García Lorca
Fotografía de Sam Rock
Comentarios