EQUILIBRIO DISTE GRIS TAN TENRO

Solpores na miña vila

Solpores da miña vila,

longos, case eternos.

(Os anos pasan rápidos;

os días, lentos).

a luz esbara polo meu piano lustroso

Que música lle poñeremos?

As maos, soñan.

Solpor de prata

sobor do ébano.

Penso nos poetas mortos.

Calma, calma...

Tarde inmóvil, eterna.

Quédase dulcemente

en que soedade, lonxe?

Ceo, ceo, máis ben luz.

Equilibrio diste gris

tan tenro.

No, non hai paisaxe

nin carne nin sangue.

Solpores da miña vila,

longos, lentos, música.

As maos, soñan.

Sombra do aire na herba

Luis Pimentel

Fotografías de © Roque Soto Soto