Sobran tantas bombas!
Érguete.
Non importa onde vives. Érguete.
Ceiba o teu camiño,
a túa frente escoada,
o teu sartego,
o teu baleiro corazón.
Do teu onte soérguete baril.
Pídecho o teu berro represado,
os mártires sen nome,
o teu fervor.
E o pan en cautiverio,
e a tristura dos nenos?
O mundo está ateigado de aldraxes.
Vira un novo home que suplante
a este ser non ser?
Día a día asesinan o vital.
Non ves que se suicidan as baleas
e hai ferruxe nos paxaros?
Avanta o morbo.
Caeremos todos xuntos.
Os asasinos áchanse tristeiros
porque non poden matarnos moitas veces.
Sóbranlles tantas bombas!
Rol de cantárida
Eduardo González Ananín
Fotografías de © thawrah2day y vaaju
Comentarios