ALGO BERROU

 

Eros

Máscaras e máis máscaras! Hai que cegar a Eros!
Quen seu rostro radiante aturar pode
cando el, coma un solsticio de verán, vén
o preludio a romper da primavera?

Hai de sotaque un cambio na conversa
todo se torna serio...Algo berrou...
E él bota sobor deles  —cal se fora
o interior dun templo— un tremor inefable.

Ai perdidos de súpeto, ai perdidos!

Moi axiña se abrazan como deuses.

Xa a vida se torceu, nace o destino.

Dentro queda chorando un manancial.

Rainer María Rilke

Traducción de Xosé María Díaz Castro

Pintura de Egon Schiele