SO FOI UN MOMENTO

 A rapaciña que pasa no automóbil

Nena xentil:

Vinte pasar, fuxitivamente, tras do cristal, burilante do automóbil.

Sorrías.

E as rosas vermellas das tuas meixelas, eran mesmamente rosas de primavera.

Vinte pasar. E eu que xa tiña a vontade e a barilidade da miña xuventude, entristureime porque ti, a muller de ensono, na que soñamos quizais, pasabas...

Quizais non volverei a mirarte...

Só foi un momento. Pasaches e sorriches, cun sorriso docemente, o desherdado da fortuna que te ollaba apaixonadamente...

Ti sorrriches, cun sorriso de promesa, eu como un pobre de Deus, quedei idealizando a túa imaxe, no meu espírito...

E eu chorei ao pensar que que ti volverás sorrir aos demais.

Poemas sinxelos
Evaristo Correa Calderón