E non me canso de ver, observar, deixarme bañar polas ondas do mundo, clasificalo todo. Quixera , ves, dicir, ter palabras, para compoñer as seis da tarde, á saída do Instituto, nas Travesas. Chuvia miúda que por veces vaise e medra un vapor antre os tranvías e os coches, en bruído horroroso. Na aceira pousan grandes pés baixo pantalóns de mahón, e paraugas enormes, se tal, ábrense. É a agarda dos autobuses obreiros que devolven o albañil a Tomiño, Salceda de Caselas, para un week-end de traballos agrícolas e longos seráns de partidas de cartas e augardente.
Antón e os inocentes
X.L. Méndez Ferrín (1938)
Fotografía retocada da rúa Pintor Laxeiro, Sam Rock
Comentarios