Mañá da miña rúa Entrou a mañá no meu pobo tan limpa, tan redonda e pura como unha mazá sobre un espello. Hoxe, a miña rúa está aberta. ¿Xogan os anxos nas cornisas das casas? Ela foi a primeira que pasou cos seus ledos cadrís: dous cachos de luz combados abalábanse sobre un negro tenro. As ventás, despertas,. ollábana caladas, ditosas. Dúas raparigas loiras páranse, unha no sol, outra na sombra. Ouro tenro dos seus brazos, prata donda do seus ombros. Agora, un obreiro pasa cun espello enriba da súa cabeza. Il non sabe que se vai levando o ceo e unhas nubes brancas. Alónxase, alónxase... E pola pulida prata esbaran a luz e a sombra. Torbelliño brillante, veloz... un neno en bicicleta. A rúa remata lonxe, coma se fose ó mar. O neno pérdese. Sombra do aire na herba Luís Pimentel Pormenores de cadros de Julia Minguillón
Buscar neste blog
En busca da cagalla do lagarto
Publicacións
Entrada destacada
Publicacións máis recentes
NON MORRAS
- Obter ligazón
- Correo electrónico
- Outras aplicacións
MANDOU TANGER O ADUFE
- Obter ligazón
- Correo electrónico
- Outras aplicacións
COMA UN FROITO ENTRE GALLAS
- Obter ligazón
- Correo electrónico
- Outras aplicacións
SALTARINA, ABELARDO VÁZQUEZ
- Obter ligazón
- Correo electrónico
- Outras aplicacións
SUMRRÁ EN PADERNE
- Obter ligazón
- Correo electrónico
- Outras aplicacións
ALÁ Á SOMBRA DO RÍO
- Obter ligazón
- Correo electrónico
- Outras aplicacións
PELOS BURACOS
- Obter ligazón
- Correo electrónico
- Outras aplicacións
NA RÚA REMBRANDT CON MARY
- Obter ligazón
- Correo electrónico
- Outras aplicacións
TANTAS CATÁSTROFES
- Obter ligazón
- Correo electrónico
- Outras aplicacións
RULFO E A INUTILIDADE DA CHUVIA
- Obter ligazón
- Correo electrónico
- Outras aplicacións