A soidade foi a permanente compañeira das nosas viaxes neste discorrer polos ríos, agás nos breves contactos coas aldeas, e aínda que o egoísmo fai a estes viaxeiros suspirar porque todo siga igual, comprenden que tanta beleza non pode quedar oculta, temendo sen embargo que calquera troco faga perigar o fráxil equilibrio do Courel.
Los ríos del Caurel, paso a paso
Isabel Martínez Fernández e Antonio Castaño Sobrón
Fotografía no Courel, de Emilio Blanco
Comentarios