Paisaxes

Agochado nos muros
este xardín bríndame
as súas gallas e as súas augas
de secreta delicia.
a súa tersura esquecendo
as gallas e as augas.



Que silencio. É así
o mundo?... Cruz ao ceo
desfilando paisaxes,
risoño cara ao lonxe.

Terra indolente. En van
resplandece o destino.
Xunto ás augas quietas
soño e penso que vivo.



Mais o tempo xa taxa
o poder desta hora;
madura a súa medida,
escapa entre as súas rosas.

E o aire fresco volve
coa noite próxima,
a súa tersura esquecendo
as ramas e as augas.



Luis Cernuda


Fotografías de Roque Soto



Comentarios

Publicacións populares