.jpg)
Ao espírito da primavera
E dixen ao chegar a primavera,
Non continúes oculto nas coloreadas árbores,
Docemente sacode a túa cabeza
Coa escuma de floreados mares.
E ti alzácheste das profundidades da herba
Que murmuraba co vento e choraba,
Dicindo que deberías deixar pasar os xélidos mares,
Buscando os teus pétalos que aínda durmían.
E eu esquecín a escuma inmóbil e a area,
Indolente co brillo das horas
Entre as árbores mudas. E, man sobre man,
Estrañamente, entre as flores cantamos.
E dixen ao chegar a primavera,
Non continúes oculto nas coloreadas árbores,
Docemente sacode a túa cabeza
Coa escuma de floreados mares.
E ti alzácheste das profundidades da herba
Que murmuraba co vento e choraba,
Dicindo que deberías deixar pasar os xélidos mares,
Buscando os teus pétalos que aínda durmían.
E eu esquecín a escuma inmóbil e a area,
Indolente co brillo das horas
Entre as árbores mudas. E, man sobre man,
Estrañamente, entre as flores cantamos.
Dylan Thomas
Fotografías de Roque Soto
Comentarios