Polo túnel
Regreso ao tempo en que te
coñecín,
cando o mundo remataba no teu xardín,
eu era o vaqueiro máis duro da Unión
e ti a bailarina do saloon.
Todas te avantaxaban en virtude
pero ningunha daba o que ti.
Logo voaches, alguén me contou
que fixeches do amor a túa profesión.
Dende que aquel inverno rematou,
Eu sigo igual, xa sabes, en Madrid.
As cousas non dan moito máis de si.
Un día chámote e imos cear.
Espero farasme un prezo especial.
O resto da banda perdeuse.
O maldito reloxo os chimpou;
fan quinielas, fillos, van ao bar.
O teu oficio non é peor que os demais.
Dende que aquel inverno rematou,
dende que aquel amigo se esfumou,
dende que comezaches a esvarar
polo túnel
que leva onde crece
a máis escura flor da cidade.
cando o mundo remataba no teu xardín,
eu era o vaqueiro máis duro da Unión
e ti a bailarina do saloon.
Todas te avantaxaban en virtude
pero ningunha daba o que ti.
Logo voaches, alguén me contou
que fixeches do amor a túa profesión.
Dende que aquel inverno rematou,
Eu sigo igual, xa sabes, en Madrid.
As cousas non dan moito máis de si.
Un día chámote e imos cear.
Espero farasme un prezo especial.
O resto da banda perdeuse.
O maldito reloxo os chimpou;
fan quinielas, fillos, van ao bar.
O teu oficio non é peor que os demais.
Dende que aquel inverno rematou,
dende que aquel amigo se esfumou,
dende que comezaches a esvarar
polo túnel
que leva onde crece
a máis escura flor da cidade.
Joaquín Sabina - Los Secretos
Fotografías de Roque Soto
Banda sonora:
Por el túnel - Los Secretos
Comentarios