Nas altas cimas do Caurel

....
....


     Nestas ladeiras aínda puxan con vigor as faias orixinais. Vense teixos, abeleiras, érbedos e uces. Da vexetación primitiva quedan os acivros, que me deleitan co seu verde amarelento e os seus froitos de cor roxa alaranxada. Completan a ledicia dloral extensas formacións de carballos centenarios e de bidueiros de troncos prateados. As diversas variedades de flores que inundan as beiras dos sendeiros reflicten unha fermosura tamén antiga.

     Pero o que queda da vida campestra xa non é ela mesma. Os pastores e os labregos, privadoz do gusto da beleza e levados polo utilitario, abandonaron estes lugares agrestes pola vida aparentemente máis rica e doada da cidade. Son poucos os labregos que desfrutan coa existencia doce e os praceres puros da natureza. A maioría desexa vivir unha vida imperfecta na urbe con todas as súas cargas. Para min é fermoso e ditoso todo estado, por sinxelo que sexa, que non perturbe a harmonía da alma e se a acrecentase, acadaríase a desexada felicidade.

...
...

Impresiones y estampas de los campos y el mar. Estudio estético del paisaje gallego 

Texto: Félix Bello Vázquez
Arte: Rosa Elvira Caamaño

Comentarios

Publicacións populares