Letras Clausuradas,
De Mendiño a Luz Pozo.
Que ironía!
Letras Confinadas,
Eterna corentena.
E sen vacina.
Letras Illadas
Sen fiestra nin balcón
Para o aplauso!
Letras Tapiadas
Sen balcón ni fiestra
Para a aperta!
Letras Cautivas
Aferrolladas
Na propia casa
Letras Ousadas,
Vellas revoltadas
De mel e ferro
Letras Moribundas
Nos trinques e tarimas
Sen compaña.
Letras Desterradas
Da Física e da Química
Das nosas cátedras
Letras Atoadas
En canles sen saída.
Sen mascariña!
Letras Infectadas
De virus seculares.
Ese andazo!
Letras Señoriais
Sen mans que aloumiñen
A súa agonía
Letras Douradas
Con ciceles de amor
están labradas
Letras Sagradas,
Tal vellas Escrituras,
Na nosa fala.
Letras Invisibles,
Sen ollos que as miren!
X.Pérez Mondelo
Comentarios