DESESPERADO LUME

 

Cidade, bosque

A cidade é un bosque. Nas altas copas curuxas. Vede os seus ollos cadrados e amarelos. Pero eu non son ningún rato. Escapo polas matogueiras, canellón, calafrío. Da petaca abolada os últimos grolos, ardentes, con desesperado lume. Dentro de min todo se apaga. "A casa", reitérome, "hai que ir a casa". Murmurios nas cimas, renxidos aos meus pés, moitas cousas que pasan inadvertidamente, e a escuridade, a noite é fría, fría pero negra.

Debe tratarse dun malentendido Mark Boog