O ASASINAR COBARDE DA BELEZA
Onde está o rostro do que acende o lume?
Os morcegos da sombra, as traidorías?
Os morcegos da sombra, as traidorías?
Fuxe con alma alombada cando fuxe
con pisada furtiva e asasina?
Quen acende as restrebas, os rastrollos,
deixando tras de si lume mordendo
árbores, matos, aves, alimarias?
Quen mata o aire co aseitar da chama
que acora a quen se achega a exterminalo?
Que paixoes remoen ó que queima?
Non lle doen nas entranas as paisaxes,
o asasinar cobarde da beleza,
coverter en fogueiras as herdades
e converter as terras en borrallas?
Que afán na podre man que estreba o misto
ou que cervos, maliaxes, os que os rillan?
Que lobos, que rancuras despeitadas
lle estan sugando arreo as irtas veas?
Son fillos de Caín como o que mata,
ou son fillos sen nai, amor nin alma,
veleno, refugallo rexeitado?
Fede a traición o fume das toradas
Negra traición a que asesinan os adros,
a que prende nos montes as fogueiras.
Que alieníxena chama os rilla dentro?
Que almagre, en vez de sangue, os alucina?
Desmemoriado río
Pura Vázquez
Fotografías de Brais Lorenzo/EFE e LA VOZ DE GALICIA
Comentarios