As faias
As faias son lenda. Coa súa cortiza lisa e resistente, aguantan impávidas os desdéns atmosféricos e avanzan en masa. A súa forza reside no número, e non na dureza do seu tronco nin na frondosidad da súa copa, nin sequera na cabeleira cor de mel, permanentemente ondulada polo vento. Apertadas en fai, sen alteza de miras, buscando como boas femias os leitos peiraos e húmidos propicios á súa fecundidade aterradora, son insaciables cos siervos menores, que dan sombras ás súas raíces. Devoran o espliego e o romeu, a silva e o chaparro; escalan a montaña, invaden o ribazo, roben polos calveiros ata asentarse no cume, cercan o leito esquecido, negrean os ramblizos e anegan a fondada con ese desbordamento das masas longo tempo reprimidas.
l
l
Bajo los robles navarros
Félix Urabayen (1884-1943)
l
l
Fotografía de Emilio Blanco
Comentarios