Cando o espazo, sen perfil, resume
cunha nube
a súa vasta indecisión á deriva…
Onde a beira?
Mentres o río co rumbo en curva
perpetúase
buscando nesgo a nesgo, debuxante,
o seu desenlace,
mentres a auga, duramente verde,
nega súas peixes
baixo o profundo equívoco reflexo
dun aire trémulo…
Cando conduce a mañá, lentas,
as súas alamedas
grazas ás estrelas vibradoras
entre as frondes,
a favor do avance sinuoso
que pon en coro
a ondulación suavísima do ceo
sobre o seu vento
co curso tan áxil das pompas,
que agudas bogan…
Primavera delgada entre os remos
dos barqueiros!
Cántico
Jorge Guillen (1893-1984)
Primavera en Bujaruelo, fotografía de Emilio Blanco
Comentarios