Vello SilVello Sil das canciós e as aureanas
que traes os abriles e ous outonos:
vas deixando no Val doces ensonos,
lembranzas de terras moi lonxanas.
Dime por qué non paras e te afanas
e finxes vendavais, raios e tronos,
xistras, furacás, fortes enconos
se son as túas canciós doces, humanas.
Meu Sil da humildade e da tenrura:
marmurio, aire, néboa, levedade
fanse ave, chama, camiño e aventura.
Veleiquí o teu sagredo, a tua verdade:
¡tí, que naces no albor da auga máis pura
vas morrer ao solpor da vaguedade...!
Soneto ao Val de Quiroga
Manuel María
Fotografía de Sam Rock
Comentarios