Os bosquesUn día reunireime cos bosques. Lonxe dos homes e das cidades, correrei sen alento. Non haberá nin neurose nin psicose, tan só unha tolemia doce e liberadora. Miña carera se tornará voo, a chuvia a miña fonte, a terra o meu repouso. Xa non vivirei para min, a miña identidade se fundirá co universo; entregándome saberei quen son.
Os bosques se reunirán comigo nunha noite. A da sensación completamente inconsciente do desexo encarnado en xestos. Así ocorre coas nosas pequenas existencias, tan estreitas como vastas poden ser as liberdades que espérannos.
Eloxio dos bosques tras o portelo dun vagón
Richard Dalla Rossa (Charleville - Mézières, 1974)
Os días da auga. Fotografía de Emilio Blanco.
Comentarios