SERPENTEADOS DE REGUEIROS

Paisaxe

Como un niño de vichelo-crego
que arrandea entre follas a brisa,
eu contemplo con maga sorrisa
o curruncho onde libre nacín.
Vin de Lisia a encantada ribeira,
as riqusísimas veigas da Galicia,
os xardíns da magnífica Italia...
como o noso bo chan, nada vin.
¿Onde están as devesas frondosas
e floridos herbales amenos,
en que alegres rebuldan os nenos,
ou quizais namorado pastor?...
¿Onde os máxicos vales sombríos
serpenteados de frescos regueiros,
en que están debruzados salgueiros
convidando a furtiños de amor?

En ningures se encontra no mundo

un anaco de terra máis lindo...
soutos, prados e flores sorrindo
nos riachos mirándose están.
Penduradas nas álbores crecen
doces froitas de reica fragancia,
e con tan asombrosa abundancia
que os ramallos se pousan no chan.


O Recordo, A Galicia
Francisco Añón Paz (1812-1878)


Fotografía de Emilio Blanco "Milucho"

Comentarios

Publicacións populares