Canción ás seis da mañá

Non durmas, irmán...
Nestas horas de madrugada
esperta e vela
como eu fago.
Que durmindo non logras
andar nin un paso,
e non andar, é perder
un pouco o xa andado.
Esperta a cabeza.
Ten os sentidos claros.
Agúzache o oído.
Escoita entre o brando.
Pola rúa camiña
o obreiro ao traballo.
Escoita como marcha
calado e amoucado.
Escoita ese borracho
que vai cantando.
Non creas as súas risas,
que está chorando.
Oe á prostituta
volver do seu traballo.
Gañouse o seu pan
co corpo suado.
Escoita o tintineo
de moedas roubadas.
Roubar non é un pecado
se non se ten nada.
Non durmas, irmán.
O obreiro parado
durme intranquilo,
quizais durmindo esquece
que non comeu.
O empresario
dá moitas voltas.
Dorme, empresario, dorme
coa túa conciencia.
os carros, o lixo
estanse levando.
Se levasen toda
non habería carros.
Din: "a noite serve
para o descanso".
Non se pode, o meu amigo,
descansar tanto.
¡Que longa que é a noite!
¡Que non vivir tan longo!
¡Canta ilusión perdida
vivindo este letargo!
Mais a luz vai volvendo,
sabemos onde imos
e a ninguén se lle ocorra
levarnos da man.
Non durmas, irmán.
¡Non durmas, irmán!
¡Que a noite mórrese
e o día está chegando!



Silencio (1970)
Adolfo Celdrán


Fotografía de © Roque Soto




Comentarios

Publicacións populares