Verdor 1Esta de primavera verde choiva,
formosa e aceda como un froito verde,
como unha nena de catorce anos,
cai sobre as cabeleiras, sobre os fros
das herbas novas, das rapazas verdes,
e entre as suas coxas, entre os seus cobardes
peitos, esbara en regatos gozosos.
Na ábore verde canta o verderol,
e o ceu é verde alén do ar non maduro.
Verdes os vellos son cabo das mozas,
que pechan baixo o beijo os verdes ollos
e se arreguizan baixo as verdes faldras.
Verde limón, verde herba, verde rio,
verde mar, verde amor, verde esperanza.
Baixo a choiva, como unha bailarina
de verde seda, pel de uva, a esmeralda
da terra, húmida, brilla verdemente.
Pretérito imperfecto
Ricardo Carvalho Calero (1910-1990)
Treito final do Soldón. Fotografía de Sam Rock.
Comentarios