Tes xa vinte anos,
corpo de onda,
e o teu pai non quere que saias soa.
Tes sal nos ollos,
sede no teu ventre,
bucinas de sombra
e trigo quente.
Cortéxante os homes polos carreiros
e o teu pai non quere que fales con eles;
unha noite de lume e árbores mouras
o teu pai xa non puido
o teu pai xa non puido
matar os seus celos.
Na noite sen lúa tremores de alba
debuxarán os seus bicos sobre a túa cama.
Cascabeis de sangue, peixes de prata
cantaron polo teu corpo de seda e nácara.
Dende entón xa crecen na túa voz mapoulas
e o teu pai non quere que durmas soa.
Tes xa vinte anos, corpo de onda,
e o teu pai non quere que saias soa.
De paso
Hilario Camacho
Fotografía de © Roque Soto
Comentarios