Os mareados

Rara..
como acendida
acheite bebendo
linda e fatal...
Bebías
e no fragor do champaña,
tola, rías por non chorar...
Pena
Deume atoparte
pois ao mirarte
eu vin brillar
os teus ollos
cun eléctrico ardor,
os teus belos ollos que tanto adorei...

Esta noite, amiga miña,
o alcohol embriagounos...
Que importa que rían
e chámennos os mareados!
Cada cal ten as súas penas
e nós témolas...
Esta noite beberemos
porque xa non volveremos
a vernos máis...
Hoxe vas entrar no meu pasado,
no pasado da miña vida...
Tres cousas leva a miña alma ferida:
amor... pesar... dor...

Hoxe vas entrar no meu pasado
e hoxe novos camiños tomaremos...
Que grande foi o noso amor!...
E, non obstante, ai!,
olla o que quedou...




Enrique Cadícamo


Brindis no calexón. Fotografía de Roque Soto


Comentarios

Publicacións populares