OBSTINADO EN MIN MESMO

Arquivos da infancia

Mal coñecin a sombra dos meus pasos,

lugares nun relanzo onde medrar a hedra 

abeirado de chuva do tarrio con névoa

cando o outono pasaba de camiño das brañas;

obstinado en min mesmo,

no lentor da mañá

que levaba nas mans e o odor da camélia.

Aquel regueiro limpo de espadanas altivas,

as abellas saindo devagar dos cortizos

e un tecido de liño que separaba as follas;

o tédio do verao.

Todo isto recordo

como se aquela hora

contemplase ao abrigo da nogueira

ou nos ollos dun neno que amañece dormido.

O corpo e as sombras

Eusebio Lorenzo
Fotografías de Roque Soto