Ríos da miña terra
Miña terra fermosa
anda entre ríos deitada.
Cumes do Driz esgrevio,
onde Deus acouga
celeste ensono de pobos montañeses
no verdor do souto
levan a cantiga azul do Lor
ao corazón da valgada.
Na outra banda, Soldón mozo,
sin pontes nin brasóns,
agora fosco de escumas e carraxe
aferrollado nista patria miña
I o Sil nobre
e soio,
a percurar imaxes de amor,
lembranzas dista terra viva
polos canles do ceo.
Os nobres carreiros
Eduardo Moreiras
Fotografías de Roque Soto
Comentarios