O mar é un esquecemento...

O mar é un esquecemento,
unha canción, un labio;
o mar é un amante,
fiel resposta ao desexo.

É como un reiseñor,
e as súas augas son plumas,
impulsos que levantan
ás frías estrelas.

As súas caricias son sonos,
entreabren a morte,
son lúas accesibles,
son a vida máis alta.

Sobre costas escuras
as ondas van gozando.


Jorge Guillén


Fotografía de Roque Soto


Banda sonora:


Running, Running from home - Bert Jansch

Comentarios

Publicacións populares