Case se ve como madura o día...

Case se ve como madura o día
e a pedra dóurase igual que o pan,
paseando intúese
o punto de sazón que logra o tempo.
Soan como gozosos
conxuros as palabras
que non podemos entender, o frío
é un bo compañeiro de modais
algo ásperos talvez.
Este é un universo en miniatura
con froiteiros, floristas e tahonas,
amarelo de sol,
que é o último toque
que a praza esperaba ansiosamente
para a súa plenitude.
Coma se se cumprise unha promesa
que á fin nos fai ser tal como somos.


Carlos Pujol

Fotografía de Roque Soto


Banda sonora:


Albuquerque - Gillian Welch & Dave Rawlings

Comentarios

Publicacións populares