Ao longo das ribeiras

Ao longo das ribeiras, arelante,
eu, meniña.
¿Onde as barcas e as flores?
Os ríos xa non corren pra ningures.
Non esisten os lonxes nin a mar.
Todo está ábeira e craro.
A hora, ancrada,
ínsua erma sin páxaros nin vento.
As fontenlas do sono
están cheas de po,
e os ollos están cansos e velliños.
Mais ha vir a noitiña,
que se perdeu nos montes de Urbazán,
coa alegría do seu ronsel de arelas.
I entón eu erguerei as velas todas
destas horas ancradas,
pobres, ermas, sin páxaros nin vento.



Cómaros verdes
Aquilino Iglesia Alvariño


Fotografía de Roque Soto


Banda sonora:


Tangled Up In Blue - Kt Tunstall


Comentarios

Publicacións populares