Un tolo
Unha tarde murcha e sen sal
dun outono sen froitos, na terra
estéril e raída
onde a sombra dun centauro erra.
dun outono sen froitos, na terra
estéril e raída
onde a sombra dun centauro erra.
Por un camiño na árida chaira,
entre chopos murchos,
a soas coa súa sombra e a súa loucura
vai o tolo, falando a berros.
Lonxe vense sombríos estepares,
outeiros con malezas e escambróns,
e ruínas de vellos aciñeirais,
coroando os agres serras.
O tolo vocifera
a soas coa súa sombra e a súa quimera.
É horrible e grotesta a súa figura;
fraco, sucio, maltreito e mal rapado,
ollos de quentura
iluminan o seu rostro consumido.
Foxe da cidade... Pobres maldades,
misérrimas virtudes e quefaceres
de chulos aburridos, e ruindades
de ociosos mercadores.
Polos campos de Deus o tolo avanza.
Tras a terra esquelética e sequiza
roxo de ferruxe e pardo de cinza?
hai un sono de lirio na lonxanía.
Tras a terra esquelética e sequiza
roxo de ferruxe e pardo de cinza?
hai un sono de lirio na lonxanía.
Foxe da cidade. O tedio urbano!
carne triste e espírito vilán!?.
Non foi por unha tráxica amargura
esta alma errante esgazada e rota;
purga un pecado alleo: a cordura,
a terrible cordura do idiota.
Campos de Castilla
Antonio Machado
Fotografía de Roque Soto
Banda sonora:
Un loco - Antonio Machado
Comentarios