Centenario de Celso Emilio Ferreiro
A sombra
Sombra de Prometeo encadeada,
aquil mozo que fun está xa morto.
aquil mozo que fun está xa morto.
Busco unha terra limpa. Agora busco
unha patria sin sangue e non a topo.
unha patria sin sangue e non a topo.
Lonxana primavera. Escoito voces
na noite estrelecida. Ríos longos.
¿Onde estarás, meu corazón de entonces,
meu dóce corazón que non te alcontro?
na noite estrelecida. Ríos longos.
¿Onde estarás, meu corazón de entonces,
meu dóce corazón que non te alcontro?
Pregunto e non contestas, morte negra.
¿Onde se foi aquil vivir gozoso?
¿Onde se foi aquil vivir gozoso?
Sóio te teño a ti, miña memoria
envolta en señardades e recordos:
unhas pingas de chuvia esbagoando
por un cristal de soños.
envolta en señardades e recordos:
unhas pingas de chuvia esbagoando
por un cristal de soños.
Sobre a lama do mundo vou andando.
Gardo loito sin fin por aquil mozo.
Gardo loito sin fin por aquil mozo.
Longa noite de pedra
Fotografía de Roque Soto
Banda sonora:
Zymanowski (toca el piano Maria Yudina) - Nine Preludes opus 1 - no
Comentarios