SOL POR ENTRE AS GALLAS

 

 

Cantiga de outono

 

Os saloucos máis fondos

do violín do outono
son igual
que unha ferida na alma
de congoxas estrañas
sen final.

Tremente recordo
esta fuxida do tempo
que se foi.
Evocando o pasado
e os días afastados
chorarei.

Este vento lévase
o onte de tebras
que pasou,
unha mala borrasca
que levanta follaxe
como eu.

 

 

Paul Verlaine

 

 

Fotografías de Roque Soto