Canción de camiñantes
Porque o camiño é árido e desalenta,
porque temos medo de andar ás apalpadelas,
porque esperando a soas pouco se alcanza
valen máis dous temores que unha esperanza.
Dáme a man
e imos xa.
Se por delicadeza perdín a miña vida
quero gañar a túa por decidida.
Porque o silencio é cruel, perigoso a viaxe,
eu douche a miña canción, ti dásme coraxe.
Ánimo darémonos a cada paso,
ánimo compartindo a sede e o vaso.
Ánimo que aínda que envellecésemos
sempre a dor parece acabada de nacer.
Porque a vida é pouca e a morte moita.
Porque non hai guerra pero segue a loita.
Sempre nos separaron os que dominan
pero sabemos hoxe que iso remata.
Como a cigarra
María Elena Walsh
Fotografías de Emilio Blanco
Banda sonora
Comentarios