.jpg)
Pensamentos a medianoite
Mentres a noite na sombra solemne inverte os polos,
E a reflexión pausada suaviza a alma pensativa;
Mentres a razón imperturbable afirma o seu balanceo,
E as cores enganosas da vida esvaécense:
Cara a tí, presenza omnisciente,
Dedico este pensamento moderado,
Aquí reclúo as miñas mellores facultades,
E vólvome túa nesta hora de sagrado silencio.
Se as ilusorias escenas do día me enganan,
E a miña alma errante apártase do sendeiro:
Se por engano ou desexo, ilusa, ante a paixón cedo,
Se erro encantada por unha vertixe impostor,
Os meus pensamentos máis tranquilos reclámante,
E toda a miña esperanza se disolve no teu amor.
Elizabeth Carter
Fotografía de Roque Soto
Banda sonora
Comentarios