Delirios do chopo e o alciprés
Se non morres por todos, ti sofres por todos. Nin a nube chumbada no ceo, nin o sabuxo durmindo na tumba, nin os riciños volandeiros quedos nas calugas das rapazas, nin as campás esganadas nas espadanas, ninguén, ninguén sente ese inimigo, sutil ventiño que pasa polo aire, ninguén estremécese nin se sacrifica. Con túas follas, contigo, chopo, só choca, e mentres a tarde enteira lle salva de inquedanzas por tardo, por xorda, por baixa, ti, sentinela de todos, defendes na aparente calma total o desesperado deber das ansias delicadas.
Véspera do gozo
Pedro Salinas
Fotografía de Roque Soto
Banda sonora
Comentarios