Pobo abandonado

Percorrín os seus camiños, baleiros, habitados por herbas irredutibles, e acordeime de cando a xente nacía e morría nas súas casas. Foi unha imaxe en branco e negro, como as vellas películas. Cuspín ao chan e lembrei a canción dos vellos Jagger e Richards:
l
Desde logo foi un frío, frío inverno
Os meus pés estiveron arrastrándose polo chan
E os campos están rendidos e estériles
E á primavera aínda lle queda un bo treito
E gustaríame estar en Stony Canyon
Cando as loces das árbores de Nadal apagábanse
Pero queimei a miña campá, a miña biblia e a miña vela
E as obras de redención xa pasaron.
l

Inverno
The Rolling Stones
Sopa de cabeza de cabra (1973)

Fotografía de Roque Soto


Banda sonora


Comentarios

Publicacións populares