A existencia e a nada

Vou pechar os ollos, a taparme os oídos e a suprimir, unha tras outra as sensacións que me chegan do mundo exterior; xa logreino, e todas as miñas percepcións se desvanacen; o Universo material se afunde, para min, no silencio e na noite. Sen embargo eu subsisto, e non podo deixar de subsistir. Sigo aquí coas sensacións orgánicas que me chegan da periferia e do interior do meu corpo, cos recordos que me deixaron as percepcións pasadas, incluso coa impresión, ben positiva e ben plena do baleiro que acabo de practicar en torno a min.


A evolución creadora
Hernri Bergson


Fotografía de Roque Soto


Banda sonora


Comentarios

Publicacións populares