Voar é para paxaros
Fai tempo era un neno, bo cazador de nubes,
e é que ao ceo subía por sumas de escaleiras,
subindo pola herba de luz do arco da vella
ou polos fíos de sol dos meus cometas.
Agora quero voar, sei que antes do silencio,
antes do ben e o mal,
do cruel e do tirano,
pasaba polo mundo sobre anxos e cousas
un home libre con ás nas mans.
Agora volvo a voar cunhas ás brancas
con que abrazar o aire, esgazar o horizonte,
chegar ata cidades afastadas, como soños,
e enseñarlles a todos
que é posible a vida…
que é posible a vida…
que é posible a vida…
que é posible a vida…
Soben á miña fiestra berros alucinados,
chíos de serea rabuñándome enteiro,
e berros de estás tolo, voar é para paxaros!
pero estendo miñas ás,
miro para o ceo e salto.
Miro para o ceo e salto…
miro para o ceo e salto…
miro para o ceo e salto…
miro para o chan e caio…
l
l
Pablo Guerrero/Hilario Camacho
De Paso
De Paso
Hilario Camacho
Fotografía de Roque Soto
Banda sonora
Comentarios