E agora despídome
Deixeimo todo
ao lonxe.
Ata á poesía
deille co cóbado,
vivíndoa a modo
de trono ou alustro.
A mañá bela
atopoume esperto
e ata morrese
Por seguir a estrela!
No horizonte
outra vez asoma.
Voume á lomba.
Vólvome ao meu monte.
Pois son o rousinol
que sempre eu fun.
Canto ao estalido
dun tiro na palma.
Lévoo na alma...
Juan Antonio Corretjer
Fotografía de Emilio Blanco
Comentarios