TÚAS PUPILAS

Quixen mirar o mundo cos teus ollos

ilusionados, novos,

verdes no seu fondo

como a primavera.

Entrei no teu corpo cheo de esperanza

para admirar tanto prodixio dende

 o claro miradoiro das túas pupilas.

E fuches ti a que acabaches vendo

o fracaso do mundo coas miñas.

Outonos e outras luces
Ángel González

Fotografía de ©Glazastik Finch