Melancolía
que ao pasar me miran fondamente.
O son do outono acompáñase con guitarras
e no xardín disólvese a súa cinza impura.
Os pesadumes sombríos da morte
preparan as súas delicadas mans.
De peitos opulentos beben descarnados labios
e na pel dourada do neno solar
ondulan húmidos os seus rizos.
Georg Trakl
Liseuse sur fonde noir (table rose)
Hernri Matisse
Comentarios