O reino

No tempo aquil
cando os animales falaban,
decir libertá non era triste,
decir verdá era coma un río,
decir amor,
decir amigo,
era igual que nomear a primavera.
Ninguén sabía dos aldraxes.
Cando os animales falaban
os homes cantaban nos solpores
pombas de luz e xílgaros de soños.
Decir teu e meu non se entendía,
decir espada estaba prohibido, 
decir prisión somente era unha verba
sin senso, un aire que mancaba
o corazón da xente.
¿Cando,
cando se perdeu,
iste gran Reino?



El reino

(Por aquel tiempo
cuando los animales hablaban,
decir libertad no era triste,
decir verdad era como un río,
decir amor,
decir amigo,
era igual que nombrar la primavera.
Nadie sabia de calumnias.
Cuando los animales hablaban
los hombres cantaban a la puesta de sol
palomas de luz y jilgueros de sueños.
Decir tuyo o mio no se entendía,
decir espada estaba prohibido,
decir prisión era solo una palabra
sin sentido, un aire que menguaba
el corazón de la gente.
¿Cuando,
cuando se perdió,
este gran reino?)



The Kingdom

Then,
when animals could talk,
to say freedom was not sad,
to say truth was like a river,
to say love,
to say friend,
was the same as referring to spring.
No one knew of insults.
When animals could talk,
men would sing in the evenings
of doves of light and goldfinches of dream.
To say yours and mine was not comprehensible,
to say sword was prohibited,
to say prison was only a word
without meaning, a breath which missed
the heart of the people.

When,
when was it lost,
that great Kingdom?


Longa noite de pedra
Celso Emilio Ferreiro


Gravados de J.J. Granville


Comentarios

Publicacións populares