Primeiro poema para ti

Gústame tocar as túas tatuaxes en total
escuridade, cando non podo velos. Sei con precisión
onde están, coñezo de memoria as delicadas
liñas de pulsante luminosidade sobre
a túa mamila, podo atopar, como por instinto, os azuis
remuíños de auga no teu ombro onde unha serpe
enrólase, enfrontando un dragón. Cando te traio

cara a min, tomándote ata que estamos apagados
e quietos nas sabas, adoro bicar
os debuxos na túa pel. Eles durarán ata
que sexas cinsa; calquera cousa que permaneza
ou transfórmese en dor entre nós, eles seguirán
aí. Esta permanencia é aterradora.



First Poem for You

I like to touch your tattoos in complete
darkness, when I can’t see them. I’m sure of
where they are, know by heart the neat
lines of lightning pulsing just above
your nipple, can find, as if by instinct, the blue
swirls of water on your shoulder where a serpent
twists, facing a dragon. When I pull you

to me, taking you until we’re spent
and quiet on the sheets, I love to kiss
the pictures in your skin. They’ll last until
you’re seared to ashes; whatever persists
or turns to pain between us, they will still
be there. Such permanence is terrifying.
So I touch them in the dark; but touch them, trying. 




Primer poema a ti

Me gusta tocar tus tatuajes en total
oscuridad, cuando no puedo verlos. Sé con precisión
dónde están, conozco de memoria las delicadas
líneas de pulsante luminosidad sobre
tu pezón, puedo encontrar, como por instinto, los azules
remolinos de agua en tu hombro donde una serpiente
se enrolla, enfrentando a un dragón. Cuando te acerco

a mí, tomándote hasta que estamos apagados
y quietos en las sábanas, adoro besar
los dibujos en tu piel. Ellos durarán hasta
que seas ceniza; cualquier cosa que permanezca
o se transforme en dolor entre nosotros, ellos seguirán
ahí.  Esta permanencia es aterradora.
Así que los toco en la oscuridad; pero los toco, tratando.


Poema de Kim Addonizio (Maryland, 1954)

Fotografías do filme Eternal Sunshine of the Spotless Mind

Comentarios

Publicacións populares