NA BRÉTEMA SE ARRANDEA

Lectura autumnal

Na serán escalazada
remanece o meu fastío
no azul dos tolle-merendas
e no marelo dos bimbios.

Na brétema se arrandea
meu corazón esquecido,
mentres o orvallo destece
os contornos fuxitivos.

Cando queiras podes vir,
feliz ensono perdido,
que a luz xa vai debecendo,
das mans escorrega o libro
e nas fiestra, embazados,
choran docemente os vidros...

Seitura
Fermín Bouza-Brey
Fotografía de © Valentin Stanciu