El tren de la esperanza
Eu sei que hai luz dentro de min
Que sen dúbida farame seguir
Entre a néboa que me rodea
E tamén que máis alá
Ten que haber algún altar,
Onde ao final verei miña estrela.
E por iso vou facer
O camiño da fe
Pasaxeiros co tren da esperanza
O meu corpo e alma van viaxar.
Non sei se atoparei a felicidade
Ou se a dor tal vez será o meu compañeiro
Non teño medo
Porque vou sen esquecer que non hai lugar
Onde cántese sen cesar, nin o mesmo ceo.
3357
Noel Soto
Fotografías de © Roque Soto
Comentarios