Río
¡Río da miña infancia, cobra de auga
escoando lixeira vagoada
abaixo!
Moitas veces (de mociño)
puxen sobre as túas ondas correntías
o mesmo S.O.S. metido na botella.
Logo fiquei na orela
agardando o silencio,
ollándome no espello dos teus claros
relanzos.
Todo foi en van, compañeiro:
¡ela inda non chegou a miña carón!
Nos eidos da bremanza
Fiz Vergara Vilariño
Pinturas de Jeffrey T. Larson
Comentarios