Acougo no atardecer

Nas fiestas dos teus ollos
púxose a mirar o ceo
namentras que o sol dourado
se peneira no teu pelo.

As rentes xogan as pombas

brancas do meu pensamento
no arume do viño tinto
que tes na cunca dos beizos.

A moza das túas olladas

está chea de segredos...
Non se sabe a quen agarda
de cóbados no antepeito.

No intre do teu acoguo,

no atardecer cantareiro,
a noite da miña alma
xa está chea de loceiros.
No arume do viño tinto
hai arrolos silandeiros.




Poesía e prosa
Xosé María Brea Segade (1904-1934)






Comentarios

Publicacións populares