Baixo a lúa vella
Baixo a lúa vella de xanela redonda e clara
debruzada nun alféizar de vertixe
el vén
coa súa xavelina.
extenuado
da súa proba iniciática.
Abaixado
é un león vencido
porque non hai selva na que baterse,
deserto
de infelicidade.
Ela agarda no lintel
arroupada nun mandil de lúa
nun arrabalde a desmán do mundo
onde regresan os pobres á media noite
e golpean con desespero
o que aman.
A elegancia do século
Pura Tejelo
Fotografías de © Mecuro B. Cotto
Comentarios